Jak to jest z tym dual SIM w smartfonach?

Kiedyś żeby używać dwóch numerów musieliśmy nosić ze sobą dwa telefony, przykładowo jeden prywatny, a drugi służbowy. Do dziś można to zauważyć u niektórych ludzi w garniakach, którzy nadal praktykują takie rozwiązanie. Teraz nie potrzeba dwóch telefonów, bo wystarczy jeden z dual SIM, czyli trybem, który daje nam możliwość włożenia dwóch kart SIM na raz i używania dwóch numerów w jednym urządzeniu. Ale trzeba pamiętać, że dual SIM występuje w kilku odmianach, a telefon z taką funkcją wcale nie musi kosztować dużo, a już na pewno nie tyle co dwa telefony. W tym artykule znajdziecie wszystko, co trzeba wiedzieć o dual SIM.

W państwach Dalekiego Wschodu urządzenia wyposażone w dwa miejsca na karty SIM są niemal codziennością. Tam mnóstwo osób korzysta z dwóch numerów jednocześnie, więc nic dziwnego, że smartfony w wersjach dual SIM pojawiają się tylko tam albo tam w pierwszej kolejności. W Polsce dopiero od kilku lat można zauważyć zwiększone zainteresowanie takim rozwiązaniem. Na początku dual SIM był obecny w budżetowych telefonach i w dodatku w najmniej zaawansowanej, tak zwanej pasywnej formie. Z czasem jednak dual SIM pojawiał się w droższych modelach (choć nadal jest ich garstka), a gdy na sklepowe półki wkroczyły smartfony z Chin to dopiero się zaczęło. Mogę się założyć, że wchodząc teraz do dobrego sklepu z elektroniką do prawie połowy smartfonów będzie można włożyć dwie karty (lub trzy jeśli weźmiemy pod uwagę też kartę pamięci).

Co to jest dual SIM?

Pewnie niektórzy wiedzą, ale należy się kilka zdań wyjaśnienia. Najprościej rzecz ujmując, dual SIM to funkcja w smartfonach, dzięki której możemy używać dwóch numerów jednocześnie. Z technicznego punktu widzenia są to dwa sloty pod obudową (klapką) lub w jej wnętrzu (na szufladce), gdzie możemy włożyć dwie karty SIM w odpowiednim rozmiarze. Od strony oprogramowania dual SIM umożliwia obsłużenie i zarządzanie dwóch numerów telefonicznych w jednym urządzeniu, wybierając między innymi, który ma być tym priorytetowym czy tym od Internetu LTE. Dual SIM to idealne rozwiązanie, by telefon służbowy i prywatny zamienić w jedno urządzenie. Warto też wspomnieć, że numery mogą pochodzić od dwóch różnych operatorów, niezależenie od tego czy są na kartę lub abonament czy mają różny standard, bo zawsze można użyć adapterów (np. nano SIM powiększyć do micro jeśli smartfon taką właśnie kartę obsługuje).

Dual SIM w smartfonie nie służy tylko do tego, by wrzucić prywatny i służbowy numer do jednego urządzenia. To także idealne rozwiązanie dla kogoś kto planuje zagraniczny wyjazd, czy to w celach turystycznych czy biznesowych. Często jest tak, że będąc w obcym kraju, chcemy mieć zarówno kontakt z rodziną, ale też chcemy włożyć kartę z tamtejszym numerem i usługami (które lokalnie są po prostu tańsze), by po przyjeździe do kraju nie walnąć na zawał, gdy spojrzymy na rachunek z roamingiem. Dual SIM to także sposób na to, by korzystać z usług dostarczanych przez różnych operatorów.

Rodzaje trybów dual SIM

Kiedyś był tylko jeden tryb, łącznie można wyróżnić trzy, a tak naprawdę teraz najczęściej spotyka się dwa. Poniżej dokładnie opisałem wszystkie z nich.

Tryb pasywny (passive)
To najprostszy, najmniej zaawansowany tryb obsługi dwóch kart SIM w telefonach. W większości przypadków są dwa sloty obok siebie i można włożyć dwie karty SIM, ale tylko i wyłącznie jedna jest aktywna, a drugia – jak wskazuje na to nazwa trybu – jest pasywna. Sami określamy i wybieramy tę kartę, z której w danej chwili chcemy skorzystać. Jeżeli chcemy skorzystać z tej drugiej, musimy ręcznie przełączyć ją w ustawieniach. Obecnie tryb rzadko spotykany i znany niegdyś głównie ze starszych telefonów Nokia.

Tryb standby (Dual SIM Standby, DSS)
Obydwie karty są w tak zwanym trybie gotowości (standby) i obydwie są aktywne (działają równocześnie), do czasu wykonania połączenia głosowego, wysłania SMS lub połączenia z Internetem za pomocą jednej z nich. Wówczas, w trakcie np. połączenia tylko jedna karta jest aktywna. Oznacza to, że podczas trwania rozmowy, osoba, która chce dodzwonić się do nas na drugi numer, usłyszy sygnał zajętej linii lub stosowny komunikat, który jest uzależniony od danego operatora. Z kolei my po jakimś czasie (po skończeniu rozmowy) zostaniemy poinformowani SMS’em, że ktoś próbował się z nami skontaktować na drugim numerze.

W powyższym trybie obydwie karty naprzemiennie korzystają z jednej antenty GSM wbudowanej w telefonie. Tryb standby jest najpopularniejszym trybem i bardzo często spotykanym w smartfonach, nawet tych za kilkaset złotych. Minusem tego trybu może być problem z przerywaniem transmisji danych, gdy akurat na jednej karcie korzystamy z Internetu, a na drugą ktoś do nas zadzwoni, a my odbierzemy połączenie.

Tryb aktywny (Dual SIM Active, DSA)
Najbardziej zaawansowany tryb dual SIM i jednocześnie rzadko spotykany w smartfonach, a jeśli już to w tych droższych i najdroższych. Wiąże się to z tym, że producent musi trochę przeprojektować urządzenie i wyposażyć je w dwie odrębne anteny GSM. W trybie aktywnym obydwie karty działają równocześnie i pozostają aktywne nawet w chwili, gdy na jednej prowadzimy rozmowę czy korzystamy z Internetu. Przykładowo, podczas trwania połączenia na jednej karcie, zostaniemy od razu poinformowani charakterystycznym dźwiękiem, jeżeli ktoś będzie dobijał się na drugi numer. Co najlepsze, delikwent usłyszy informację, że musi poczekać, bo rozmówca do którego dzwonisz prowadzi obecnie rozmowę, a z kolei my będziemy mogli zawiesić aktualne połączenie i od razu przełączyć się na to drugie. W razie konieczności, możemy czynność powtórzyć, ale w drugą stronę – przełączyć się ponownie na pierwszą rozmowę, nie kończąc (zawieszając) drugiej. W chwili zawieszenia połączenia rozmówca po drugiej stronie usłyszy stosowny komunikat.

Smartfonów z trybem aktywnym jest stosunkowo mało, a jeśli już jakiś spotkamy to na pewno będzie trochę kosztować. Problemem tego trybu jest fakt, że dwie anteny i aktywne dwie karty mocniej obciążają baterię. W trybie aktywnym możemy określić, która karta ma służyć do LTE, a która do 3G, choć jak pamiętam, ta opcja występuje też często w trybie standby. W nielicznych smartfonach obydwa sloty mogą obsługiwać sieć LTE.

Rodzaje slotów SIM i ich rozmieszczenie

Skoro kwestię opisu trybów dual SIM mamy za sobą, to teraz warto przyjrzeć się temu, jak rozmieszczone są sloty, a co za tym idzie też karty w telefonie. Ogólnie jest kilka schematów, ale najczęściej spotykane są dwa – sloty pod obudową (tylną klapką) smartfona lub sloty na szufladce, która jest wysuwana z krawędzi (w 95% przypadków w smartfonach z monolityczną budową) za pomocą specjalnej igły (szpilki). Obydwa sposoby są często spotykane, ale ostatnio, szczególnie w tych nowszych i droższych urządzeniach dominuje szufladka ze slotami.

Niezależnie od tego jaki typ slotu mamy w swoim smartfonie, przed wysunięciem jakiejkolwiek karty z jakiegokolwiek slotu zalecane jest wyłączenie telefonu.

Zdjęcie tylnej klapki przeważnie daje nam dostęp do wszystkich slotów, zarówno tych na karty SIM jak i kartę pamięci (jak przykładowo w smartfonie Neffos C5 Max), ale też baterii. Przeważnie, bo są wyjątki, że pozbycie się obudowy z tyłu wcale nie oznacza, że ze smartfonu możemy wyjąć baterię. Czasami jest ona wbudowana na stałe i co najwyżej możemy sobie tylko na nią popatrzeć. Są też takie sytuacje, że bateria jest wyjmowalna i jej „usunięcie” to jedyny sposób, by mieć dostęp do karty SIM. To chyba najmniej wygodne rozwiązanie.

Do stworzenia powyższej wizualizacji wykorzystano grafikę stąd. 

Szufladka ze slotami na karty też występuje w kilku wariantach. Teraz na fali jest tak zwany hybrydowy slot, widoczny powyżej, gdzie do jednej tacki możemy włożyć naprzemiennie – dwie karty SIM przeważnie w najmniejszych standardzie nano (i wtedy korzystać z trybu dual SIM) albo jedną kartę z numerem i kartę pamięci microSD. Jednak taki sposób wymusza na nas podjęcie decyzji, czy ważniejsze są dla nas dwa numery jednocześnie czy może jeden, ten ważniejszy numer i nośnik z dodatkową pamięcią.

W niektórych smartfonach można spotkać dwie szufladki, gdzie w jednej mieszczą się dwie karty SIM, a druga to miejsce na kartę microSD. Są też takie rozwiązania, które mają jedną szufladkę, do której od razu możemy włożyć trzy karty, ale co ciekawe, z obydwu stron. Wtedy nie musimy z niczego rezygnować. Problem tylko w tym, że ja spotkałem tylko jeden smartfon z takim slotem.

Jaki najlepszy tryb dual SIM i dla kogo?

Chyba nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, bo wszystko zależy od naszych potrzeb i tego w jaki sposób chcemy używać smartfonu z dwiema kartami. Jedni napiszą, że najlepszym trybem dual SIM są po prostu dwa różne telefony, bo przykładowo jeden po pracy możemy szybko wyłączyć i mieć z głowy wszystkie służbowe sprawy. Inni z kolei wskażą tryb standby, bo i tak obsłuży dwie karty, a telefon z jego obsługą to koszt kilkuset złotych, a jeszcze inni zdecydują się na aktywny dual SIM, bo raz, że mają na tyle gotówki i ich na to stać, a dwa, chcą stale mieć aktywne dwie usługi.

Artykuł powstał we współpracy z Neffos Polska